FUXIR do cárcere que, en silencio, chegaba a ser a vida cotiá das mulleres rurais aínda nos anos 90, foi unha das razóns polas que, incluso antes, comezaron a agromar os colectivos de mulleres rurais por todo o territorio galego. Sanxenxo non foi a excepción e, de seguido, comezaron a xurdir as primeiras asociacións de Mulleres Rurais polas parroquias, entre as que unha das pioneiras foi a de Dorrón.
Era 1991 e, daquela, xuntáranse "unhas cantas mulleres para poder facer actividades e cursos, para que non todo fora estar a traballar no campo e atender aos fillos. Tratábase de saír da casa e facer outras cousas". Quen fala é Celia Barreiro Sanmartín, a actual presidenta de Mulleres Rurais de Dorrón, quen tomou o relevo da súa predecesora hai nada menos que seis anos, nun colectivo que lle chegou por herdanza familiar. "Primeiro xa foi socia a miña nai, e logo miña irmá e eu", asegura.
A pesar de sumar uns 33 anos de vida, o colectivo acusou un baixón durante catro anos, cando a actividade se viu freada. Pero o impulso das mulleres e as ganas de aprender, de saír da casa e gozar da vida, foi moito máis forte. "Nós retomámola, e comezamos a facer cousas", asegura Celia, que durante catro anos foi vicepresidenta, ata que asumiu o seu actual cargo.
O rexurdimento de Mulleres Rurais de Dorrón cumpre agora unha década e, o colectivo, que suma actualmente 136 socias, atópase no seu mellor momento, cunha base de mulleres interxeracionais, das que "a de maior idade debe ter uns 98 anos, e a máis nova, 38". Sen embargo, á hora de participar en calquera iniciativa, os ánimos son iguais. Pode que, precisamente, pola intensa actividade que o colectivo mantén sen descanso, a listaxe de socias non fixera máis que aumentar nos últimos tempos, dende a volta á actividade. "Comezamos sendo 80 e algo", lembra a presidenta, consciente no notable aumento do interese no colectivo, no que non só participan mulleres da propia parroquia de Dorrón, senón tamén de Portonovo, Combarro, Samieira, Raxó ou Sanxenxo.
A POR TODAS. Que na variedade está o gusto teno ben claro Celia Barreiro, que se encarga de organizar as diferentes actividades nas que, sen parada, participan as socias. Desde bailoterapia que, asegura, "triunfa", pasando por ioga e pilates, unha clase da que mesmo tiveron que contratar a outro monitor para dobrar o turno, ata clases de cociña, restauración, e, por suposto, excursións, con participacións na televisión incluídas, e as súas ceas de Nadal, con sorteos e iniciativas solidarias. De feito, lembra a presidenta, xa ten en carteleira unha nova actividade que comezará o vindeiro 16 de abril, como é o curso de arte floral que, coma todas as actividades do colectivo, terá lugar na Casa Cultural de Dorrón, sede das Mulleres Rurais. Organizar todo isto, asegura a presidenta, "é un traballo que se leva ben, pero hai que moverse moito e eu procuro ir variando sen saturar", explica. De seguro, que o seu esforzo camiña cara unha década máis.
